Jazeker. Al kunnen veel mensen met een keurig aangelegde tuin zich dat misschien niet voorstellen.
We hebben het geluk een stuk tuin "over" te hebben. Een stuk wat in mijn fantasie al meermaals omgetoverd is tot een moestuin met een prachtige tuinkas, maar we gaan het toch effe anders doen.
Dit stuk moet namelijk een plek worden voor mijn kinderen, hun vriendjes, vriendinnetjes, kinderen uit de buurt - waar gespeeld kan worden. Écht gespeeld, zonder het alziend oog van pap en mam en mét risico. Met pallets, spijkers en hamers, met netten, banden en tonnen, met een brancard een pollepel en een o, ja - vuur! (Oké, bij vuur houden we toch maar een oogje in het zeil 😉 )
Als ik risicovol spelen benoem dan zie je aan de andere kant van de tafel vaak de ogen wat groter worden en ontstaat er een verbaasde blik. "Dat klinkt alsof kinderen met botbreuken naar huis gaan". Nee hoor, zelden. Dit betekent juist dat kinderen met een flinke dosis nieuw zelfvertrouwen, rijke ervaringen en prachtige herinneringen thuis komen. Waar ze ontkomen van de fantasieloze wipkip in het parkje op de hoek, en samen met anderen toffe ideeën realiteit kunnen maken.
Veel kinderen komen dagelijks minder buiten dan gevangenen. Veel kinderen hebben continu een toeziend oog op zich. Veel kinderen groeien straks op met herinneringen aan "dat leuke spel op de iPad" in plaats van wat ze hebben meegemaakt op straat of in het bos.
Ik hoop dat ik hier op deze plek, voor de kinderen in onze persoonlijke kring, een verschil kan gaan maken.
O, ja: heb je nog rommel liggen of heb je goede ideeën? Laat me iets weten in de reacties 👇🏻
Denk aan: pallets, plastic zeilen, planken, trapladders, touwen, klimnet, winkelkarretjes, bokjes, boomstammen, plastic tonnen, losse glijbaan, rolstoel, autowrak, oude caravans, een oud bad. Kom maar doorrrr!
*Foto van de streefsituatie is van de Rommelspeeltuin in Utrecht
Reactie plaatsen
Reacties